-
1 concresco
con-cresco, crēvi, crētum, 3 ( inf. perf. sync. concresse, Ov. M. 7, 416), v. n., to grow together; hence with the prevailing idea of uniting, and generally of soft or liquid substances which thicken; to harden, condense, curdle, stiffen, congeal, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).I.Prop.:II.concrescunt semina (opp. extenuantur),
Lucr. 4, 1261; 6, 626; cf.:concrescunt subitae currenti in flumine crustae,
Verg. G. 3, 360;opp. liquere,
Cic. Univ. 14: rigido concrescere rostro Ora videt, to stiffen into a hard beak. Ov. M. 5, 673; cf.:Aconteus Gorgone conspectā saxo concrevit oborto,
id. ib. 5, 202 (cf. also saxoque oculorum induruit umor, id. ib. 5, 233):quo pacto pluvius concrescat in altis Nubibus umor,
Lucr. 6, 495; cf. id. 6, 250:imbres gelidis concrescunt ventis,
Ov. M. 9, 220:(aqua) neque conglaciaret frigoribus neque nive pruināque concresceret, etc.,
Cic. N. D. 2, 10, 26:gelidus concrevit frigore sanguis,
Verg. A. 12, 905:cum lac concrevit,
Col. 7, 8, 3; cf. Ov. M. 12, 436: concretos sanguine crines, stuck together or clotted, Verg. A. 2, 277; cf.:concreta sanguine barba,
Ov. M. 14, 201.—With in and acc.:crystalli modo glaciari et in lapidem concrescere,
harden into, Plin. 36, 22, 45, § 161; cf.:aër... tum autem concretus in nubis cogitur,
Cic. N. D. 2, 39, 101.—Meton.A.To take form, to grow, increase:2.de terris terram concrescere parvis,
Lucr. 1, 840:terrā in ipsā taetro concrescere odore bitumen,
id. 6, 807; Verg. E. 6, 34; cf.:indagatio initiorum unde omnia orta, generata, concreta sint,
Cic. Tusc. 5, 24, 69; 1, 24, 56:valles, quae fluminum alluvie et inundationibus concreverint,
Col. 3, 11, 8.—With ex:omne corpus aut aqua aut aër aut ignis aut terra est, aut id quod est concretum ex aliquā parte eorum,
composed, formed of, Cic. N. D. 3, 12, 30; so id. ib. 3, 14, 34; Tac. A. 13, 57.—Trop.:B.illud funestum animal, ex nefariis stupris, ex civili cruore concretum (al. conceptum),
Cic. Pis. 9, 21. —(Con intens.) To grow strong, to rise by growing, etc. (so very rare):(lana) quanto prolixior in pecore concrescit, tanto, etc.,
Col. 7, 3, 10 (but in Lucr. 5, 833, the best reading is clarescit; v. Lachm.).—Hence, concrētus, a, um, P. a. (acc. to I.), grown together, concrete, compound, condensed, hardened, thick, hard, stiff, curdled, congealed, clotted, etc. (class.):dubitare non possumus quin nihil sit animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex,
Cic. Tusc. 1, 29, 71; 1, 27, 66:aër crassus et concretus,
id. ib. 1, 18, 42; Lucr. 1, 1018; 5, 467 sq.:aër (opp. fusus, extenuatus),
Cic. N. D. 2, 39, 101; cf.:pingue et concretum esse caelum,
id. Div. 1, 57, 130:umores (opp. acres),
id. N. D. 2, 23, 59:spuma,
Ov. M. 4, 537:lac,
Verg. G. 3, 463:in sanguine,
Ov. M. 13, 492:mare,
Plin. 4, 16, 30, § 104:nix concreta pruinā,
Lucr. 3, 20:concreta et durata glacies,
Liv. 21, 36, 8; cf.:concreta frigora canā pruinā,
stiffened by the hoary frost, Verg. G. 2, 376:gelu,
Curt. 8, 4.— Poet., of light: cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, thick, i. e. dimmed, Cic. poët. Div. 1, 11, 18:nanus et ipse suos breviter concretus in artus,
shortened, Prop. 4 (5), 8, 41:dolor,
benumbing, tearless, Ov. P. 2, 11, 10.— Subst.: concrētum, i, n., firm or solid matter:species quaedam deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi,
Cic. N. D. 1, 27, 75.—Esp. (sc. gelu), hard or stiff frost:nec semine jacto Concretum patitur radicem adfigere terrae,
Verg. G. 2, 318 Rib. Forbig.; cf. Hildebr. ad App. M. 1, p. 455. (By others concretum is made acc. of 2. concretus. The common reading is concretam, sc. gelu, the root stiffened by frost; cf. Forbig. ad loc.)— Comp.:semen concretius,
Lucr. 4, 1240:spuma lactis concretior,
Plin. 11, 41, 96, § 239: ossa concreta, t. t., solid bones, i. e. without marrow, id. 7, 18, 18, § 78.— Sup. and adv. not in use. -
2 concretum
con-cresco, crēvi, crētum, 3 ( inf. perf. sync. concresse, Ov. M. 7, 416), v. n., to grow together; hence with the prevailing idea of uniting, and generally of soft or liquid substances which thicken; to harden, condense, curdle, stiffen, congeal, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).I.Prop.:II.concrescunt semina (opp. extenuantur),
Lucr. 4, 1261; 6, 626; cf.:concrescunt subitae currenti in flumine crustae,
Verg. G. 3, 360;opp. liquere,
Cic. Univ. 14: rigido concrescere rostro Ora videt, to stiffen into a hard beak. Ov. M. 5, 673; cf.:Aconteus Gorgone conspectā saxo concrevit oborto,
id. ib. 5, 202 (cf. also saxoque oculorum induruit umor, id. ib. 5, 233):quo pacto pluvius concrescat in altis Nubibus umor,
Lucr. 6, 495; cf. id. 6, 250:imbres gelidis concrescunt ventis,
Ov. M. 9, 220:(aqua) neque conglaciaret frigoribus neque nive pruināque concresceret, etc.,
Cic. N. D. 2, 10, 26:gelidus concrevit frigore sanguis,
Verg. A. 12, 905:cum lac concrevit,
Col. 7, 8, 3; cf. Ov. M. 12, 436: concretos sanguine crines, stuck together or clotted, Verg. A. 2, 277; cf.:concreta sanguine barba,
Ov. M. 14, 201.—With in and acc.:crystalli modo glaciari et in lapidem concrescere,
harden into, Plin. 36, 22, 45, § 161; cf.:aër... tum autem concretus in nubis cogitur,
Cic. N. D. 2, 39, 101.—Meton.A.To take form, to grow, increase:2.de terris terram concrescere parvis,
Lucr. 1, 840:terrā in ipsā taetro concrescere odore bitumen,
id. 6, 807; Verg. E. 6, 34; cf.:indagatio initiorum unde omnia orta, generata, concreta sint,
Cic. Tusc. 5, 24, 69; 1, 24, 56:valles, quae fluminum alluvie et inundationibus concreverint,
Col. 3, 11, 8.—With ex:omne corpus aut aqua aut aër aut ignis aut terra est, aut id quod est concretum ex aliquā parte eorum,
composed, formed of, Cic. N. D. 3, 12, 30; so id. ib. 3, 14, 34; Tac. A. 13, 57.—Trop.:B.illud funestum animal, ex nefariis stupris, ex civili cruore concretum (al. conceptum),
Cic. Pis. 9, 21. —(Con intens.) To grow strong, to rise by growing, etc. (so very rare):(lana) quanto prolixior in pecore concrescit, tanto, etc.,
Col. 7, 3, 10 (but in Lucr. 5, 833, the best reading is clarescit; v. Lachm.).—Hence, concrētus, a, um, P. a. (acc. to I.), grown together, concrete, compound, condensed, hardened, thick, hard, stiff, curdled, congealed, clotted, etc. (class.):dubitare non possumus quin nihil sit animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex,
Cic. Tusc. 1, 29, 71; 1, 27, 66:aër crassus et concretus,
id. ib. 1, 18, 42; Lucr. 1, 1018; 5, 467 sq.:aër (opp. fusus, extenuatus),
Cic. N. D. 2, 39, 101; cf.:pingue et concretum esse caelum,
id. Div. 1, 57, 130:umores (opp. acres),
id. N. D. 2, 23, 59:spuma,
Ov. M. 4, 537:lac,
Verg. G. 3, 463:in sanguine,
Ov. M. 13, 492:mare,
Plin. 4, 16, 30, § 104:nix concreta pruinā,
Lucr. 3, 20:concreta et durata glacies,
Liv. 21, 36, 8; cf.:concreta frigora canā pruinā,
stiffened by the hoary frost, Verg. G. 2, 376:gelu,
Curt. 8, 4.— Poet., of light: cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, thick, i. e. dimmed, Cic. poët. Div. 1, 11, 18:nanus et ipse suos breviter concretus in artus,
shortened, Prop. 4 (5), 8, 41:dolor,
benumbing, tearless, Ov. P. 2, 11, 10.— Subst.: concrētum, i, n., firm or solid matter:species quaedam deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi,
Cic. N. D. 1, 27, 75.—Esp. (sc. gelu), hard or stiff frost:nec semine jacto Concretum patitur radicem adfigere terrae,
Verg. G. 2, 318 Rib. Forbig.; cf. Hildebr. ad App. M. 1, p. 455. (By others concretum is made acc. of 2. concretus. The common reading is concretam, sc. gelu, the root stiffened by frost; cf. Forbig. ad loc.)— Comp.:semen concretius,
Lucr. 4, 1240:spuma lactis concretior,
Plin. 11, 41, 96, § 239: ossa concreta, t. t., solid bones, i. e. without marrow, id. 7, 18, 18, § 78.— Sup. and adv. not in use.
См. также в других словарях:
Himitsu Sentai Goranger — Infobox Television show name = Himitsu Sentai Goranger genre = Tokusatsu runtime = 30 minutes creator = Shotaro Ishinomori writer = Shōzō Uehara, Susumu Takahisa, Hikaru Arai, Hirohisa Soda, Kimio Hirayama, Keisuke Fujikawa director = Kōichi… … Wikipedia